Szybki obrazek

Van Gogh H2Oil – malowanie krok po kroku

Van Gogh – synonim pełnej gamy materiałów malarskich dla każdego kto maluje, rysuje, lub dopiero myśli o zaczęciu malowania. Produkty z serii Van Gogh oferują bogatą gamę materiałów, od ołówków i kredek, poprzez różnego rodzaju farby ( akrylowe, olejne, akwarelowe ), pastele olejne aż do pędzli malarskich. Cokolwiek nie wybierzecie jakość będzie doskonała.
Krok po kroku w stronę malowania
Dzięki instruktażowi Van Gogh wkrótce będziesz mógł powiesić swój własny obraz na ścianie. Wzór jest już naniesiony na papier, więc wszystko co musisz zrobić to postępować zgodnie z instrukcjami, a zobaczysz jak Twój obraz w pięciu stadiach zostanie powołany do życia.
Zadziwi Cie Twój własny talent.
Zalety rozpuszczalnych w wodzie farb olejnych Van Gogh
Rozpuszczalne w wodzie farby olejne Van Gogh to rewolucja dziedzinie malowania  farbami olejnymi. Farba która można rozpuszczać w wodzie. Rozpuszczalniki nie są już dłużej potrzebne. To wygodniejsze dla Ciebie i zdrowsze dla środowiska. W dodatku możesz używać mniejszej ilości akcesoriów ,a otrzymywane efekty i  jakość farby H2Oil są takie same jak w przypadku tradycyjnych farb olejnych.

Kilka zalet:

• Wysycha znacznie szybciej niż zwyczajna farba olejna. W przypadku większości kolorów cienkie warstwy mogą być powtórnie pokryte farba po 24-48 godzinach, co ułatwia kontynuację pracy.
• Farba jest rozpuszczalna w wodzie. Pędzle mogą być myte jedynie przy użyciu wody z odrobiną mydła. Rozpuszczalniki takie jak olej terpentynowy i biały spirytus są niepotrzebne.
• Farba dokładnie oddaje ślady pędzla, identycznie jak dzieje się w przypadku tradycyjnych farb olejnych. Wygląd nałożonej farby jest identyczny jak w przypadku normalnych farb olejnych.

To czego potrzebujesz to:

• 6 kolorów farb olejnych H2Oil – biel tytanowa ( 105 ), żółty ( 268), czerwień neapolitańska ( 398), kobaltowo niebieski ( 514), ciemna zieleń, ( 619 ), czerń ( 701 )(700)
• Pędzle ( na przykład  pędzle Van Gogh do malarstwa olejnego i akrylowego z poliestru lub świńskiego włosia ) – płaskie i okrągłe
• Papier Van Gogh – 18x24 cm lub 24x32cm
• Słoik wody, papierowy lub bawełniany ręcznik , ołówek ( H lub HB ) ,linijka, gumka do mazania, paleta malarska, lub białe naczynie do mieszania farb
  

Kilka słów na temat mieszania kolorów
Oprócz używania czystych kolorów, można je również mieszać. Dla uzyskania pomarańczowego koloru mieszamy czerwień z żółtym, dla fioletowego – czerwień z niebieskim, dla zielonego – żółty z niebieskim. Możemy mieszać w równych proporcjach, a także zmieniać proporcje, tworząc wiele odcieni jednego koloru. Kolor czarny może zostać użyty do przyciemnienia kolorów biały do ich rozjaśnienia. Tworząc mieszanki kolorów dodawaj poszczególną farbę bardzo powoli, aż do momentu osiągnięcia zadowalających rezultatów.

Rady:
1. Farby olejne H2Oil mogą być używane wprost z tuby. Nie ma potrzeby dodawania wody w celu zmieszania.
2. Jeśli farba jest za gęsta możemy dodać odrobina. wody. Wodę dodajemy powoli mieszając ją z farba aż do uzyskania pożądanej konsystencji.
3. Po wyschnięciu farby przestaje ona być rozpuszczalna w wodzie.
4. W czasie pracy utrzymuj pędzle mokre, tak żeby farba na nich nie wysychała
5. Natychmiast po skończeniu pracy wyczyść pędzle używając mydła i wody, dokładnie osusz i odłóż do słoika włosiem do góry. Dzięki temu pędzel zachowa swój kształt.
6. Staraj się używać płaskiego pędzla tak często jak to możliwe. Używaj okrągłego pędzla do malowania mniejszych detali.
7. Nie patrz jedynie na ilustracje, przeczytaj również tekst. Każdy paragraf czytaj dokładnie.

Malowanie jest procesem twórczym.
To całkowicie zrozumiałe, żeby od czasu do czasu podążać za swoim instynktem i używać innych kolorów niż zaproponowane w modelu. Dzięki temu kreuję się unikatowe obrazy.
Krok 1.

• Używając ołówka HB narysuj na papierze Van Gogh 20 równej wielkości kwadratów. Używając papieru o wymiarach 18x24cm narysujesz kwadraty o wymiarach 4x4 cm, na papierze 24x32cm kwadraty o wymiarach 5.5x5.5cm zostawiając wystarczająco szeroką ramkę dookoła, żeby umieścić obrazek w ramce.
• Następnie delikatnie przenieś wzór na kartkę papieru.
• Kiedy szkic jest gotowy wymaż linie kwadratów
  
  

Krok 2.

• Mieszając kolor kobaltowo niebieski z żółtym w różnych  proporcjach  stwórz wiele odcieni zieleni. Dla uzyskania jasnej zieleni dodaj więcej żółtego, dla ciemnej więcej niebieskiego. Zawsze mieszaj kolory z odrobina bieli tytanowej. Zamaluj drzewa w tle naśladując wzór.
• Potrzebujesz wielu odcieni jasnej zieleni, żeby pomalować trawę na pierwszym planie. W tym celu zmieszaj jako podstawowy kolor żółty z  taka samą ilością bieli tytanowej, odrobiną ciemnej zieleni i czerwieni neapolitańskiej.
• Tych samych kolorów użyj do pomalowania małych drzew wzdłuż ścieżki, ale wykorzystując mniej zieleni, a dużo więcej koloru białego.
  

Krok 3.

• Przygotuj kolor jasno niebieski do pomalowania nieba, mieszając dużą ilość bieli tytanowej z bardzo niewielką ilością niebieskiego kobaltowego i odrobiną czerwieni neapolitańskiej. Schodząc w dół używaj więcej bieli tytanowej i bardzo niewielkiej ilości żółtego koloru. Nie zapominaj o wypełnianiu przestrzeni między liśćmi i pomiędzy drzewami.
• Do pomalowania ścieżki wykorzystaj ciepły, piaskowy kolor zmieszany z dużej ilości bieli tytanowej i żółtego, niewielkiej ilości  czerwieni neapolitańskiej i odrobiny kobaltowego niebieskiego
• Zmieszaj kolor zielony z bardzo małą ilością koloru czarnego, aby uzyskać farbę do namalowania ciemnych akcentów na przednim planie i ciemniejszego koloru w głębi ścieżki.
• Pomaluj ciemną cześć drzew kolorem uzyskanym z połączenia ciemnego zielonego z małą ilością bieli tytanowej i odrobiną jasnej czerwieni neapolitańskiej, najciemniejsze akcenty zaznacz mieszanką czerni i żółtego.
• Jasne części drzew i traw wzdłuż ścieżki pomaluj kombinacją żółtego, bieli tytanowej,  czerwieni neapolitańskiej i ciemnej zieleni. Do najjaśniejszych fragmentów użyj większej ilości bieli tytanowej.
• Pozwól farbie wysychać przez kilka dni, aż do momentu, gdy farba dotykana materiałem nie będzie go więcej brudzić.

 Krok 4.

• Zmiękcz kolory drzew w tle i nadaj dokładniejsze kształty listowiu. Aby to zrobić użyj tych samych kolorów jak w przypadku listowia z Kroku 2, ale z większą ilością bieli. Dodaj trochę czarnego koloru, aby przyciemnić kształt cieni.
• Zmiksuj kolor żółty z czarnym  i uzyskaną mieszanką pomaluj  listowie  małych drzew, akcentując  prawą stronę ciemniejszym kolorem, powstałym ze zmiksowania kobaltowo niebieskiego z czarnym.
• Zmieszaj ze sobą kolor żółty, biały i odrobinę czerwonego dla uzyskania żółcieni i dodaj odrobinę zielonego koloru dla uzyskania jasno zielonego koloru.
• Skomponuj ciemny brąz uzyskany z żółtego, czerwonego i czarnego,którym pomalujesz gałęzie i pnie.
• Zmieszaj kobaltowo niebieski z odrobiną czarnego koloru i dodatkiem wody, dzięki czemu uzyskasz transparentny kolor. Uzyskaną farbą pomaluj cienie na trawie i ścieżce.
  

 Krok 5.

• Zmieszaj żółtą farbę z bielą tytanową, odrobina zieleni i czerwieni. Uzyskana mieszanką rozjaśnij lekko łąkę.
• Możesz dodać więcej zielonego koloru lub bieli tytanowej dla zaznaczenia roślinności wzdłuż ścieżki.
• Zmieszaj kolor żółty z czernią i dodaj trochę wody. Uzyskana farbę nałóż jako plamy trawy na  prawą dolna cześć obrazka.
• Skomponuj nowy kolor z mieszanki kobaltowego niebieskiego i czarnego i pomaluj niż zarysy najciemniejszych drzew w tle
• Zmiksuj kolor jasno beżowy z żółtego, dużej ilości białego i odrobiny czerwieni neapolitańskiej i pomaluj nim jasne fragmenty na ścieżce (nie ponad cieniem) i pnie drzew. Dodaj odrobinę czerwieni i wody i bardzo delikatnie pomaluj tą mieszanką jasne pnie w lesie.
• Zamaluj niektóre z gałęzi listowia na kolor ciemno brązowy
• Na koniec pomaluj prześwity w tle mieszanką bieli tytanowej i małej ilości kobaltowo niebieskiego. Rozjaśnij roślinność wzdłuż ścieżki używając koloru żółtego, czerwonego i białego.
  

Antonio Ligabue

Sztuka,malarstwo,obrazy,film,grafika,animacja,fotografia

Antonio Ligabue.mov

Sztuka,malarstwo,obrazy,film,grafika,animacja,fotografia

Vincent van Gogh

Sztuka,malarstwo,obrazy,film,grafika,animacja,fotografia


Vincent van Gogh urodził się 30 marca 1853 roku w holenderskiej wiosce Groot Zundert położonej w północnej Brabancji, jako najstarszy syn pastora Theodorusa van Gogha. Vincent miał pięcioro rodzeństwa: Annę, Theo, Elisabeth, Wilhelmien i Cornelisa. W rodzinnym domu spędził pierwsze 16 lat życia, zanim przeniósł się do Hagi, gdzie podjął pracę w galerii marszandów Goupil & Co. Tam narodziła się jego miłość do sztuki.
W 1873 roku Vincent zostaje przeniesiony do londyńskiej filii galerii. Tam zakochuje się w córce swoich gospodarzy Eugenie Loyer. Jednak ona, będąc już zaręczona odrzuca propozycję małżeństwa ze strony Vincenta.  Van Gogh, po rocznym pobycie w Londynie, wyjeżdża do Paryża. Zawód miłosny doprowadza go do alienacji i załamania, w wyniku czego w 1876 roku traci pracę w galerii.
Po tym wydarzeniu podejmuje pracę świeckiego kaznodziei, a w 1877 roku rozpoczyna studia w seminarium teologicznym w Amsterdamie, które jednak porzuca w rok później. Nie kończy także trzymiesięcznego kursu ewangelicznego w Brukseli. W latach 1878-80 ponownie pracuje jako kaznodzieja, tym razem w belgijskim zagłębiu górniczym. Jednak jego zainteresowanie religią stopniowo słabnie, zwiększa się za to fascynacja rysunkiem. Vincent rozdaje wszystko co posiada ubogim rodzinom górniczym i przenosi się do Brukseli, gdzie postanawia zostać artystą.
W 1881 roku van Gogh wraca do rodziców w Etten. Tam powstają pierwsze, szerzej znane dzieła jego autorstwa, inspirowane twórczością Jeana-Francoisa Milleta (np. Siewca). Jednak te sukcesy przerywa kolejna nieszczęśliwa miłość. Gwałtowne uczucie Vincenta do owdowiałej kuzynki Kee Vos (z domu Stricker) pozostaje nieodwzajemnione. Mimo, że ona zdecydowanie odrzuca jego zaloty, Vincent wyjeżdża za nią do Amsterdamu gdzie znosi dalsze upokorzenia.
Później van Gogh zrywa kontakty z ojcem  i dzięki pomocy swego brata Theo  przenosi się do Hagi. Tam pobiera nauki u malarza Antona Mauve. W 1882 roku, w życiu Vincenta pojawia się kolejna kobieta - była prostytutka Sien Hoornik, z którą żyje podczas pobytu w Hadze. W tym samym roku powstają pierwsze płótna olejne.
W sierpniu 1883 roku van Gogh odchodzi od Sien, opuszcza Hagę i przenosi się do Drenthe w północnej Holandii. Tam, żyjąc w spartańskich warunkach, spędza wiele czasu na spacerach po okolicy, szkicując i malując pejzaże i sceny z życia chłopów (na ile pozwalał mu na to brak pracowni i materiałów malarskich). W tym samym roku przyjeżdża do nowego domu rodziców w Nueuen. Tam mieszka do 1885 r. - roku śmierci jego ojca. Z tego okresu pochodzą takie obrazy jak  Martwa natura z otwartą biblią lub Jedzący kartofle.
W listopadzie 1885 Vincent wyjeżdża do Antwerpii, gdzie w 1886 roku wstępuje do Królewskiej Akademii Sztuki. Stan zdrowia artysty jest wtedy bardzo zły. Stwierdzono u niego syfilis, jego dziąsła gniły, a chory żołądek często pozbawiony był pożywienia. Van Gogh szybko rezygnuje z nauki, gdyż jego gwałtowna, zbyt indywidualna technika nie zyskuje uznania na akademii. Rozczarowany porzuca więc studia i przeprowadza się do Paryża, prawdopodobnie nie wiedząc nawet, że nie zdał egzaminów i został zdegradowany do niższej klasy.
W Paryżu mieszka z Theo. Po nieudanych studiach w Antwerpii i raczej słabych pracach z tamtego okresu, w Paryżu Vincent próbuje zacząć wszystko od początku. Poznaje Emile'a Bernarda, Georgesa Seurata, Paula Signaca i Paula Gauguina. Podziwia obrazy impresjonistów i styka się z wieloma nowymi ideami. Musi minąć wiele czasu zanim ponownie jego twórczość uzyska swój własny niepowtarzalny styl. Najbardziej wyraźna zmiana jaką można zaobserwować w malarstwie Vincenta to zdecydowane rozjaśnienie palety, co najprawdopodobniej dokonało się pod  wpływem impresjonistów. W Paryżu powstaje około 30 autoportretów artysty. Jednak najwybitniejszym jego dziełem z okresu paryskiego są chyba Cztery ścięte słoneczniki.
W 1888r. van Gogh przenosi się do Arles w Prowansji, na południu Francji. Tam powstaje wiele jego wspaniałych dzieł, np. Nocna kawiarnia, lub Taras kawiarni w nocy. Vincent chcąc uczynić z Arles centrum artystyczne przekonuje Paula Gauguina aby ten przyłączył się do niego w Arles. Wynajmuje "Żółty Dom", w którym razem malują. Między malarzami dochodzi jednak do konfliktów, pod wpływem których daje o sobie znać ukryta choroba psychiczna van Gogha. 23 grudnia 1888 r. dochodzi do ostrego kryzysu. Vincent odcina sobie część ucha i wręcza je miejscowej prostytutce. Następnego dnia zostaje znaleziony bliski śmierci i umieszczony w szpitalu w Arles. Podczas pobytu w szpitalu maluje słynny  Autoportret z zabandażowanym uchem.
Od tamtej pory van Gogh jest chronicznie chory. Ataki halucynacji i załamania nerwowe nawiedzają go coraz częściej, i przeplatają się z okresami dobrego samopoczucia i jasności umysłu. Jednak zadziwiająca jest płodność artystyczna malarza, który mimo tragicznego stanu zdrowia,  paradoksalnie tworzy w tamtym okresie chyba największą ilość swych najwybitniejszych dzieł.
W marcu 1889 r. ludność Arles podpisuje petycję domagając się wyjazdu van Gogha z miasta, bądź zamknięcia go w szpitalu. W maju artysta opuszcza Arles i zgłasza się do szpitala psychiatrycznego w St. Remy. Tam stwierdzono u niego epilepsję (chociaż dziś podejrzewa się, że cierpiał raczej na porfirię) i zalecono dłuższą obserwację szpitalną. W tym okresie maluje m.in. Irysy oraz serię obrazów przedstawiających  Cyprysy. Powstaje również jeden z jego najwspanialszych autoportretów.
Początek roku 1890 przyniósł Vincentowi lepsze samopoczucie. Opublikowana zostaje również pierwsza pozytywna ocena jego prac, pióra paryskiego krytyka Alberta Auriela. Jednak w marcu przechodzi najostrzejszy jak dotąd kryzys, który wyłącza go z pracy na blisko dwa miesiące. Pod koniec maja Vincent przyjeżdża do Auvers na północy Francji, gdzie opiekę zaofiarował mu  dr Gachet, przyjaciel Camille'a Pissarra, lekarz będący jednocześnie mecenasem artystów. Tam powstaje około siedemdziesięciu (!) dzieł van Gogha: m.in. Kościół w Auvers i Pole ze stadem wron, obraz uznawany często za ostatnie dzieło malarza.
27 lipca 1890, w czasie kolejnego załamania nerwowego, nie potrafiąc dłużej znieść ciężkiego brzemienia, Vincent van Gogh próbuje popełnić samobójstwo. Pożycza rewolwer i na polu strzela sobie w brzuch. Próba samobójcza nie powiodła się. Van Gogh umierał przez dwa dni, paląc fajkę i upierając się, że nie życzy sobie by go odratowano. Umarł 29 lipca 1890 roku.
W 1892 roku zorganizowano pierwszą retrospektywną wystawę prac van Gogha. 

http://www.impresjonizm.art.pl/vangogh/gogh2.jpg

Vincent van Gogh

Sztuka,malarstwo,obrazy,film,grafika,animacja,fotografia

Vincent van Gogh

http://www.impresjonizm.art.pl/vangogh/gogh2.jpg



Vincent van Gogh urodził się 30 marca 1853 roku w holenderskiej wiosce Groot Zundert położonej w północnej Brabancji, jako najstarszy syn pastora Theodorusa van Gogha. Vincent miał pięcioro rodzeństwa: Annę, Theo, Elisabeth, Wilhelmien i Cornelisa. W rodzinnym domu spędził pierwsze 16 lat życia, zanim przeniósł się do Hagi, gdzie podjął pracę w galerii marszandów Goupil & Co. Tam narodziła się jego miłość do sztuki.
W 1873 roku Vincent zostaje przeniesiony do londyńskiej filii galerii. Tam zakochuje się w córce swoich gopodarzy Eugenie Loyer. Jednak ona, będąc już zaręczona odrzuca propozycję małżeństwa ze strony Vincenta.  Van Gogh, po rocznym pobycie w Londynie, wyjeżdża do Paryża. Zawód miłosny doprowadza go do alienacji i załamania, w wyniku czego w 1876 roku traci pracę w galerii.
Po tym wydarzeniu podejmuje pracę świeckiego kaznodziei, a w 1877 roku rozpoczyna studia w seminarium teologicznym w Amsterdamie, które jednak porzuca w rok później. Nie kończy także trzymiesięcznego kursu ewangelicznego w Brukseli. W latach 1878-80 ponownie pracuje jako kaznodzieja, tym razem w belgijskim zagłębiu górniczym. Jednak jego zainteresowanie religią stopniowo słabnie, zwiększa się za to fascynacja rysunkiem. Vincent rozdaje wszystko co posiada ubogim rodzinom górniczym i przenosi się do Brukseli, gdzie postanawia zostać artystą.
W 1881 roku van Gogh wraca do rodziców w Etten. Tam powstają pierwsze, szerzej znane dzieła jego autorstwa, inspirowane twórczoscią Jeana-Francoisa Milleta (np. Siewca). Jednak te sukcesy przerywa kolejna nieszczęśliwa miłość. Gwałtowne uczucie Vincenta do owdowiałej kuzynki Kee Vos (z domu Stricker) pozostaje nieodwzajemnione. Mimo, że ona zdecydowanie odrzuca jego zaloty, Vincent wyjeżdża za nią do Amsterdamu gdzie znosi dalsze upokorzenia.
Później van Gogh zrywa kontakty z ojcem  i dzięki pomocy swego brata Theo  przenosi się do Hagi. Tam pobiera nauki u malarza Antona Mauve. W 1882 roku, w życiu Vincenta pojawia się kolejna kobieta - była prostytutka Sien Hoornik, z którą żyje podczas pobytu w Hadze. W tym samym roku powstają pierwsze płótna olejne.
W sierpniu 1883 roku van Gogh odchodzi od Sien, opuszcza Hagę i przenosi się do Drenthe w północnej Holandii. Tam, żyjąc w spartańskich warunkach, spędza wiele czasu na spacerach po okolicy, szkicując i malując pejzaże i sceny z życia chłopów (na ile pozwalał mu na to brak pracowni i materiałów malarskich). W tym samym roku przyjeżdża do nowego domu rodziców w Nueuen. Tam mieszka do 1885 r. - roku śmierci jego ojca. Z tego okresu pochodzą takie obrazy jak  Martwa natura z otwartą biblią lub Jedzący kartofle.
W listopadzie 1885 Vincent wyjeżdża do Antwerpii, gdzie w 1886 roku wstępuje do Królewskiej Akademii Sztuki. Stan zdrowia artysty jest wtedy bardzo zły. Stwierdzono u niego syfilis, jego dziąsła gniły, a chory żołądek często pozbawiony był pożywienia. Van Gogh szybko rezygnuje z nauki, gdyż jego gwałtowna, zbyt indywidualna technika nie zyskuje uznania na akademii. Rozczarowany porzuca więc studia i przeprowadza się do Paryża, prawdopodobnie nie wiedząc nawet, że nie zdał egzaminów i został zdegradowany do niższej klasy.
W Paryżu mieszka z Theo. Po nieudanych studiach w Antwerpii i raczej słabych pracach z tamtego okresu, w Paryżu Vincent próbuje zacząć wszystko od początku. Poznaje Emile'a Bernarda, Georgesa Seurata, Paula Signaca i Paula Gauguina. Podziwia obrazy impresjonistów i styka się z wieloma nowymi ideami. Musi minąć wiele czasu zanim ponownie jego twórczość uzyska swój własny niepowtarzalny styl. Najbardziej wyraźna zmiana jaką można zaobserwować w malarstwie Vincenta to zdecydowane rozjaśnienie palety, co najprawdopodobniej dokonało się pod  wpływem impresjonistów. W Paryżu powstaje około 30 autoportretów artysty. Jednak najwybitniejszym jego dziełem z okresu paryskiego są chyba Cztery ścięte słoneczniki.
W 1888r. van Gogh przenosi się do Arles w Prowansji, na południu Francji. Tam powstaje wiele jego wspaniałych dzieł, np. Nocna kawiarnia, lub Taras kawiarni w nocy. Vincent chcąc uczynić z Arles centrum artystyczne przekonuje Paula Gauguina aby ten przyłączył się do niego w Arles. Wynajmuje "Żółty Dom", w którym razem malują. Między malarzami dochodzi jednak do konfliktów, pod wpływem których daje o sobie znać ukryta choroba psychiczna van Gogha. 23 grudnia 1888 r. dochodzi do ostrego kryzysu. Vincent odcina sobie częsć ucha i wręcza je miejscowej prostytutce. Następnego dnia zostaje znaleziony bliski śmierci i umieszczony w szpitalu w Arles. Podczas pobytu w szpitalu maluje słynny  Autoportret z zabandażowanym uchem.
Od tamtej pory van Gogh jest chronicznie chory. Ataki halucynacji i załamania nerwowe nawiedzają go coraz częściej, i przeplatają się z okresami dobrego samopoczucia i jasności umysłu. Jednak zadziwiająca jest płodność artystyczna malarza, który mimo tragicznego stanu zdrowia,  paradoksalnie tworzy w tamtym okresie chyba najwiekszą ilosć swych najwybitniejszych dzieł.
W marcu 1889 r. ludnosć Arles podpisuje petycję domagając się wyjazdu van Gogha z miasta, bądź zamknięcia go w szpitalu. W maju artysta opuszcza Arles i zgłasza się do szpitala psychiatrycznego w St. Remy. Tam stwierdzono u niego epilepsję (chociaż dziś podejrzewa się, że cierpiał raczej na porfirię) i zalecono dłuższą obserwację szpitalną. W tym okresie maluje m.in. Irysy oraz serię obrazów przedstawiających  Cyprysy. Powstaje również jeden z jego najwspanialszych autoportretów.
Początek roku 1890 przyniósł Vincentowi lepsze samopoczucie. Opublikowana zostaje również pierwsza pozytywna ocena jego prac, pióra paryskiego krytyka Alberta Auriera. Jednak w marcu przechodzi najostrzejszy jak dotąd kryzys, który wyłącza go z pracy na blisko dwa miesiące. Pod koniec maja Vincent przyjeżdża do Auvers na północy Francji, gdzie opiekę zaofiarował mu  dr Gachet, przyjaciel Camille'a Pissarra, lekarz będący jednoczeąnie mecenasem artystów. Tam powstaje około siedemdziesięciu (!) dzieł van Gogha: m.in. Kościół w Auvers i Pole ze stadem wron, obraz uznawany często za ostatnie dzieło malarza.
27 lipca 1890, w czasie kolejnego załamania nerwowego, nie potrafiąc dłużej znieść ciężkiego brzemienia, Vincent van Gogh próbuje popełnić samobójstwo. Pożycza rewolwer i na polu strzela sobie w brzuch. Próba samobójcza nie powiodła się. Van Gogh umierał przez dwa dni, palac fajkę i upierając się, że nie życzy sobie by go odratowano. Umarł 29 lipca 1890 roku.
W 1892 roku zorganizowano pierwszą retrospektywną wystawę prac van Gogha.

Malarstwo

Sztuka,malarstwo,obrazy,film,grafika,animacja,fotografia

Artysta,który mnie inspiruje...